در جستجوی سعادت
آیاتی منتخب از جزء نوزدهم قرآن کریم
«أَللهُمَّ وَاجْعَلْنی مِمَّنِ اتَّعَظَ بِبَیانِ مَواعِظِکَ فیهِ وَاجْتَنَبَ مَعاصیکَ، وَ لا تَطْبَعْ عِنْدَ قِرائَتی عَلی سَمْعی، وَ لا تَجْعَلْ عَلی بَصَریی غِشاوَهً، وَ لا تَجْعَلْ قِرائَتی قِرائَهً لا تَدَبُّرَ فیها، بَلِ اجْعَلْنی أتَدَبَّرُ آیاتِهِ وَ أَحْکامَهُ، آخِذاً بِشَرائِعِ دینِکَ، وَ لا تَجْعَلْ نَظَری فیهِ غَفْلَهً وَ لا قِرائَتی هَذَراً، إِنَّکَ أَنْتَ الرَّؤُوفُ الرَّحیمُ»
خداوندا مرا از کسانی قرار ده که به وسیله بیان مواعظ تو در قرآن، موعظه می پذیرند و از نافرمانی تو پرهیز می کنند. و هنگام قرائت کردنم، برگوش «دل» من مهر «غفلت» و بر دیدگانم «قلبم » پرده «جهالت»به گونه ای قرار ده که شرایع دینت را اخذ کنم. و نظرم را در آن، نظر غفلت و قرائتم را، بیهوده گویی قرار نده. به درستی که تو مهربان و رحیم هستی
ضمن عرض سلام و قبولی طاعات و عبادات شما در ماه نزول قرآن، به استحضار میرساند که حوزه معاونت فرهنگی با بهره گرفتن از مؤسسه تبیان و نیز تفسیر نور، این توفیق الهی را دارد که در سیروز ماه مبارک رمضان با منتخبی از آیات سیجزء قرآن کریم، همراه با برگزاری مسابقه و جزوایز نقدی در خدمت اعضای محترم خانواده شریف دانشگاه رازی باشد. امید است مورد رضایت حق و شما مؤمنان قرار بگیرد.
- افسوس خوردن در قیامت بیفایده است.
وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَىٰ یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا (فرقان/۲۷)
و روزى است که ستمکار دستهاى خود را مىگزد [و] مىگوید: «اى کاش با پیامبر راهى برمىگرفتم.»
- هوای نفسات را معبود خود قرار نده.
أَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنْتَ تَکُونُ عَلَیْهِ وَکِیلًا (فرقان/۴۳)
آیا آن کس که هواى [نفس] خود را معبود خویش گرفته است دیدى؟ آیا [مىتوانى] ضامن او باشى؟
- شب برای انسان پوشش و خواب مایۀ آرامش است.
وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ لِبَاسًا وَالنَّوْمَ سُبَاتًا وَجَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا (فرقان/۴۷)
و اوست کسى که شب را براى شما پوششى قرار داد و خواب را [مایه] آرامشى. و روز را زمان برخاستن [شما] گردانید.
- بر روی زمین به آرامی گام بردار و با تکبّر راه نرو.
با نادان ها به ملایمت سخن بگو.
وَعِبَادُ الرَّحْمَٰنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا (فرقان/۶۳)
و بندگان خداى رحمان کسانىاند که روى زمین به نرمى گام برمىدارند؛ و چون نادانان ایشان را طرف خطاب قرار دهند به ملایمت پاسخ مىدهند.
- در انفاق کردن نه ولخرجی کن و نه خساست به خرج بده.
وَالَّذِینَ إِذَا أَنْفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَلَمْ یَقْتُرُوا وَکَانَ بَیْنَ ذَٰلِکَ قَوَامًا (فرقان/۶۷)
و کسانىاند که چون انفاق کنند، نه ولخرجى مىکنند و نه تنگ مىگیرند، و میان این دو [روش] حد وسط را برمىگزینند.
- اگر کسی توبه کند و ایمان آورد و اعمال شایسته انجام دهد؛ خدا هم بدیهایش را به نیکی تبدیل میکند.
إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا (فرقان/۷۰)
مگر کسى که توبه کند و ایمان آورد و کار شایسته کند. پس خداوند بدیهایشان را به نیکیها تبدیل مىکند، و خدا همواره آمرزنده مهربان است.
- از خداوند اینگونه درخواست کنید؛ خدایا همسر و فرزندان ما را مایۀ روشنی چشمانمان قرار ده.
وَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیَّاتِنَا قُرَّهَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا (فرقان/۷۴)
و کسانىاند که مىگویند: «پروردگارا، به ما از همسران و فرزندانمان آن ده که مایه روشنى چشمان [ما] باشد، و ما را پیشواى پرهیزگاران گردان.»
- هیچ مال و فرزندی برای شما در قیامت سود ندارد.
یَوْمَ لَا یَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ (شعراء/۸۸)
روزى که هیچ مال و فرزندى سود نمىدهد،
- از دستورات افرادی که در امور مختلف افراط میکنند، پیروی نکنید.
وَلَا تُطِیعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِینَ (شعراء/۱۵۱)
و فرمان افراطگران را پیروى مکنید.
- افراطیها در زمین فساد میکنند و اصلاحگر نیستند.
الَّذِینَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ وَلَا یُصْلِحُونَ (شعراء/۱۵۲)
آنان که در زمین فساد مىکنند و اصلاح نمىکنند.»
- دروغگویی، زمینهای جدی در ورود شیطان برای گمراه کردن افراد در ارتکاب گناه است.
تَنَزَّلُ عَلَىٰ کُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٍ (شعراء/۲۲۲)
آنها بر هر دروغگوی گنهکار نازل میگردند.