در جستجوی سعادت
آیاتی منتخب از جزء شانزدهم قرآن کریم
«أَللهُمَّ وَاجْعَلْنی مِمَّنِ اتَّعَظَ بِبَیانِ مَواعِظِکَ فیهِ وَاجْتَنَبَ مَعاصیکَ، وَ لا تَطْبَعْ عِنْدَ قِرائَتی عَلی سَمْعی، وَ لا تَجْعَلْ عَلی بَصَریی غِشاوَهً، وَ لا تَجْعَلْ قِرائَتی قِرائَهً لا تَدَبُّرَ فیها، بَلِ اجْعَلْنی أتَدَبَّرُ آیاتِهِ وَ أَحْکامَهُ، آخِذاً بِشَرائِعِ دینِکَ، وَ لا تَجْعَلْ نَظَری فیهِ غَفْلَهً وَ لا قِرائَتی هَذَراً، إِنَّکَ أَنْتَ الرَّؤُوفُ الرَّحیمُ»
خداوندا مرا از کسانی قرار ده که به وسیله بیان مواعظ تو در قرآن، موعظه می پذیرند و از نافرمانی تو پرهیز می کنند. و هنگام قرائت کردنم، برگوش «دل» من مهر «غفلت» و بر دیدگانم «قلبم » پرده «جهالت»به گونه ای قرار ده که شرایع دینت را اخذ کنم. و نظرم را در آن، نظر غفلت و قرائتم را، بیهوده گویی قرار نده. به درستی که تو مهربان و رحیم هستی
ضمن عرض سلام و قبولی طاعات و عبادات شما در ماه نزول قرآن، به استحضار میرساند که حوزه معاونت فرهنگی با بهره گرفتن از مؤسسه تبیان و نیز تفسیر نور، این توفیق الهی را دارد که در سیروز ماه مبارک رمضان با منتخبی از آیات سیجزء قرآن کریم، همراه با برگزاری مسابقه و جزوایز نقدی در خدمت اعضای محترم خانواده شریف دانشگاه رازی باشد. امید است مورد رضایت حق و شما مؤمنان قرار بگیرد.
- اگر خداوند چیزی را از مؤمن گرفت، بهتر از آن را به او میدهد.
فَأَرَدْنَا أَنْ یُبْدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَیْرًا مِنْهُ زَکَاهً وَأَقْرَبَ رُحْمًا (کهف/۸۱)
پس خواستیم پروردگارشان پاکتر و مهربانتر از او را به آنان عوض دهد.
- در هیچ شرایطی از درخواست کردن از خدا، ناامید نشوید.
قَالَ رَبِّ إِنِّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّی وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَیْبًا وَلَمْ أَکُنْ بِدُعَائِکَ رَبِّ شَقِیًّا (مریم/۴)
گفت: «پروردگارا، من استخوانم سست گردیده و [موى] سرم از پیرى سپید گشته، و -اى پروردگار من- هرگز در دعاى تو ناامید نبودهام.»
- اگر خدا بخواهد کاری غیرممکن، ممکن میشود.
قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ یَکُونُ لِی غُلَامٌ وَکَانَتِ امْرَأَتِی عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْکِبَرِ عِتِیًّا (مریم/۸)
گفت: «پروردگارا، چگونه مرا پسرى خواهد بود و حال آنکه زنم نازاست و من از سالخوردگى ناتوان شدهام؟»
- در موقعیت گناه به خدا پناه ببرید.
قَالَتْ إِنِّی أَعُوذُ بِالرَّحْمَٰنِ مِنْکَ إِنْ کُنْتَ تَقِیًّا (مریم/۱۸)
[مریم] گفت: «اگر پرهیزگارى، من از تو به خداى رحمان پناه مىبرم.»
- خدا عنایت میکند؛ امّا تو هم تکانی بخور!
وَهُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَهِ تُسَاقِطْ عَلَیْکِ رُطَبًا جَنِیًّا (مریم/۲۵)
و تنه درخت خرما را به طرف خود [بگیر و] بتکان، بر تو خرماى تازه مىریزد.
- ای انسان! زورگو و نافرمان نباش.
وَبَرًّا بِوَالِدَتِی وَلَمْ یَجْعَلْنِی جَبَّارًا شَقِیًّا (مریم/۳۲)
و مرا نسبت به مادرم نیکوکار کرده و زورگو و نافرمانم نگردانیده است.
- خانوادۀ خود را به اقامۀ نماز و پرداخت زکات فرمان دهید.
وَکَانَ یَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاهِ وَالزَّکَاهِ وَکَانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِیًّا (مریم/۵۵)
و خاندان خود را به نماز و زکات فرمان مىداد و همواره نزد پروردگارش پسندیده[رفتار] بود.
- افرادی که نماز را تباه کرده و از هوس خود پیروی کردهاند؛ گمراه هستند.
۞ فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاهَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ ۖ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیًّا (مریم/۵۹)
آنگاه، پس از آنان جانشینانى به جاى ماندند که نماز را تباه ساخته و از هوسها پیروى کردند، و به زودى [سزاى] گمراهى [خود] را خواهند دید.
- به پیروی از بهشتیان، فقط صبحانه و شام بخورید.
لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا ۖ وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیهَا بُکْرَهً وَعَشِیًّا (مریم/۶۲)
در آنجا سخن بیهودهاى نمىشنوند، جز درود. و روزىشان صبح و شام در آنجا [آماده] است.
- قرآن برای به رنج افتادن نیست، بلکه برای پند گرفتن است.
مَا أَنْزَلْنَا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ (طه/۲) إِلَّا تَذْکِرَهً لِمَنْ یَخْشَىٰ (طه/۳)
قرآن را بر تو نازل نکردیم تا به رنج افتى، جز اینکه براى هر که مىترسد، پندى باشد.
- با دشمن، اوّل به نرمی سخن بگویید، شاید پند بگیرد.
فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَیِّنًا لَعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشَىٰ (طه/۴۴)
و با او سخنى نرم گویید، شاید که پند پذیرد یا بترسد.
- خدا کسی را که توبه کند، ایمان بیاورد و کار نیک انجام دهد را میآمرزد.
وَإِنِّی لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَىٰ (طه/۸۲)
و به یقین، من آمرزنده کسى هستم که توبه کند و ایمان بیاورد و کار شایسته نماید و به راه راست راهسپر شود.»