در جستجوی سعادت
کد خبر : 4063
پنجشنبه - ۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ - ۱۲:۵۴

در جستجوی سعادت

آیاتی منتخب از جزء شانزدهم قرآن کریم

«أَللهُمَّ وَاجْعَلْنی مِمَّنِ اتَّعَظَ بِبَیانِ مَواعِظِکَ فیهِ وَاجْتَنَبَ مَعاصیکَ، وَ لا تَطْبَعْ عِنْدَ قِرائَتی عَلی سَمْعی، وَ لا تَجْعَلْ عَلی بَصَریی غِشاوَهً، وَ لا تَجْعَلْ قِرائَتی قِرائَهً لا تَدَبُّرَ فیها، بَلِ اجْعَلْنی أتَدَبَّرُ آیاتِهِ وَ أَحْکامَهُ، آخِذاً بِشَرائِعِ دینِکَ، وَ لا تَجْعَلْ نَظَری فیهِ غَفْلَهً وَ لا قِرائَتی هَذَراً، إِنَّکَ أَنْتَ الرَّؤُوفُ الرَّحیمُ»

خداوندا مرا از کسانی قرار ده که به وسیله بیان مواعظ تو در قرآن، موعظه می پذیرند و از نافرمانی تو پرهیز می کنند. و هنگام قرائت کردنم، برگوش «دل» من مهر «غفلت» و بر دیدگانم «قلبم » پرده «جهالت»به گونه ای قرار ده که شرایع دینت را اخذ کنم. و نظرم را در آن، نظر غفلت و قرائتم را، بیهوده گویی قرار نده. به درستی که تو مهربان و رحیم هستی

ضمن عرض سلام و قبولی طاعات و عبادات شما در ماه نزول قرآن، به استحضار می‌رساند که حوزه معاونت فرهنگی با بهره گرفتن از مؤسسه تبیان و نیز تفسیر نور، این توفیق الهی را دارد که در سی‌روز ماه مبارک رمضان با منتخبی از آیات سی‌جزء قرآن کریم، همراه با برگزاری مسابقه و جزوایز نقدی در خدمت اعضای محترم خانواده شریف دانشگاه رازی باشد. امید است مورد رضایت حق و شما مؤمنان قرار بگیرد.

  • اگر خداوند چیزی را از مؤمن گرفت، بهتر از آن را به او می‌دهد.

فَأَرَدْنَا أَنْ یُبْدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَیْرًا مِنْهُ زَکَاهً وَأَقْرَبَ رُحْمًا (کهف/۸۱)

پس خواستیم پروردگارشان پاک‌تر و مهربان‌تر از او را به آنان عوض دهد.

  • در هیچ شرایطی از درخواست کردن از خدا، ناامید نشوید.

قَالَ رَبِّ إِنِّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّی وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَیْبًا وَلَمْ أَکُنْ بِدُعَائِکَ رَبِّ شَقِیًّا (مریم/۴)

گفت: «پروردگارا، من استخوانم سست گردیده و [موى‌] سرم از پیرى سپید گشته، و -اى پروردگار من- هرگز در دعاى تو ناامید نبوده‌ام.»

  • اگر خدا بخواهد کاری غیرممکن، ممکن می‌شود.

قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ یَکُونُ لِی غُلَامٌ وَکَانَتِ امْرَأَتِی عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْکِبَرِ عِتِیًّا (مریم/۸)

گفت: «پروردگارا، چگونه مرا پسرى خواهد بود و حال آنکه زنم نازاست و من از سالخوردگى ناتوان شده‌ام؟»

  • در موقعیت گناه به خدا پناه ببرید.

قَالَتْ إِنِّی أَعُوذُ بِالرَّحْمَٰنِ مِنْکَ إِنْ کُنْتَ تَقِیًّا (مریم/۱۸)

[مریم‌] گفت: «اگر پرهیزگارى، من از تو به خداى رحمان پناه مى‌برم.»

  • خدا عنایت می‌کند؛ امّا تو هم تکانی بخور!

وَهُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَهِ تُسَاقِطْ عَلَیْکِ رُطَبًا جَنِیًّا (مریم/۲۵)

و تنه درخت خرما را به طرف خود [بگیر و] بتکان، بر تو خرماى تازه مى‌ریزد.

  • ای انسان! زورگو و نافرمان نباش.

وَبَرًّا بِوَالِدَتِی وَلَمْ یَجْعَلْنِی جَبَّارًا شَقِیًّا (مریم/۳۲)

و مرا نسبت به مادرم نیکوکار کرده و زورگو و نافرمانم نگردانیده است.

  • خانوادۀ خود را به اقامۀ نماز و پرداخت زکات فرمان دهید.

وَکَانَ یَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاهِ وَالزَّکَاهِ وَکَانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِیًّا (مریم/۵۵)

و خاندان خود را به نماز و زکات فرمان مى‌داد و همواره نزد پروردگارش پسندیده‌[رفتار] بود.

  • افرادی که نماز را تباه کرده و از هوس خود پیروی کرده‌اند؛ گمراه هستند.

۞ فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاهَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ ۖ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیًّا (مریم/۵۹)

آنگاه، پس از آنان جانشینانى به جاى ماندند که نماز را تباه ساخته و از هوس‌ها پیروى کردند، و به زودى [سزاى‌] گمراهى [خود] را خواهند دید.

  • به پیروی از بهشتیان، فقط صبحانه و شام بخورید.

لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا ۖ وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیهَا بُکْرَهً وَعَشِیًّا (مریم/۶۲)

در آنجا سخن بیهوده‌اى نمى‌شنوند، جز درود. و روزى‌شان صبح و شام در آنجا [آماده‌] است.

  • قرآن برای به رنج افتادن نیست، بلکه برای پند گرفتن است.

مَا أَنْزَلْنَا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ (طه/۲) إِلَّا تَذْکِرَهً لِمَنْ یَخْشَىٰ (طه/۳)

قرآن را بر تو نازل نکردیم تا به رنج افتى، جز اینکه براى هر که مى‌ترسد، پندى باشد.

  • با دشمن، اوّل به نرمی سخن بگویید، شاید پند بگیرد.

فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَیِّنًا لَعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشَىٰ (طه/۴۴)

و با او سخنى نرم گویید، شاید که پند پذیرد یا بترسد.

  • خدا کسی را که توبه کند، ایمان بیاورد و کار نیک انجام دهد را می‌آمرزد.

وَإِنِّی لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَىٰ (طه/۸۲)

و به یقین، من آمرزنده کسى هستم که توبه کند و ایمان بیاورد و کار شایسته نماید و به راه راست راهسپر شود.»