«أَللهُمَّ وَاجْعَلْنی مِمَّنِ اتَّعَظَ بِبَیانِ مَواعِظِکَ فیهِ وَاجْتَنَبَ مَعاصیکَ، وَ لا تَطْبَعْ عِنْدَ قِرائَتی عَلی سَمْعی، وَ لا تَجْعَلْ عَلی بَصَریی غِشاوَهً، وَ لا تَجْعَلْ قِرائَتی قِرائَهً لا تَدَبُّرَ فیها، بَلِ اجْعَلْنی أتَدَبَّرُ آیاتِهِ وَ أَحْکامَهُ، آخِذاً بِشَرائِعِ دینِکَ، وَ لا تَجْعَلْ نَظَری فیهِ غَفْلَهً وَ لا قِرائَتی هَذَراً، إِنَّکَ أَنْتَ الرَّؤُوفُ الرَّحیمُ»

خداوندا مرا از کسانی قرار ده که به وسیله بیان مواعظ تو در قرآن، موعظه می پذیرند و از نافرمانی تو پرهیز می کنند. و هنگام قرائت کردنم، برگوش «دل» من مهر «غفلت» و بر دیدگانم «قلبم » پرده «جهالت»به گونه ای قرار ده که شرایع دینت را اخذ کنم. و نظرم را در آن، نظر غفلت و قرائتم را، بیهوده گویی قرار نده. به درستی که تو مهربان و رحیم هستی

ضمن عرض سلام و قبولی طاعات و عبادات شما در ماه نزول قرآن، به استحضار می‌رساند که حوزه معاونت فرهنگی با بهره گرفتن از مؤسسه تبیان و نیز تفسیر نور، این توفیق الهی را دارد که در سی‌روز ماه مبارک رمضان با منتخبی از آیات سی‌جزء قرآن کریم، همراه با برگزاری مسابقه و جزوایز نقدی در خدمت اعضای محترم خانواده شریف دانشگاه رازی باشد. امید است مورد رضایت حق و شما مؤمنان قرار بگیرد.

کسانی که آیات خدا را دروغ پنداشتند، همدم آتش هستند.

وَالَّذِینَ کَفَرُوا وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ (مائده/۸۶)

و کسانى که کفر ورزیدند و آیات ما را دروغ پنداشتند، آنان همدم آتشند.

• چیزهایی که خدا حلال کرده را برخود حرام نکنید.

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُحَرِّمُوا طَیِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَکُمْ وَلَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ (مائده/۸۷)

اى کسانى که ایمان آورده‌اید، چیزهاى پاکیزه‌اى را که خدا براى [استفاده‌] شما حلال کرده، حرام مشمارید و از حدّ مگذرید، که خدا از حدگذرندگان را دوست نمى‌دارد.

• خداوند شما را به سوگندهای با اراده‌ای که می‌خورید مؤاخذه می‌کند.

لَا یُؤَاخِذُکُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِی أَیْمَانِکُمْ وَلَٰکِنْ یُؤَاخِذُکُمْ بِمَا عَقَّدْتُمُ الْأَیْمَانَ ۖ فَکَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَهِ مَسَاکِینَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِیکُمْ أَوْ کِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِیرُ رَقَبَهٍ ۖ فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلَاثَهِ أَیَّامٍ ۚ ذَٰلِکَ کَفَّارَهُ أَیْمَانِکُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ ۚ وَاحْفَظُوا أَیْمَانَکُمْ ۚ کَذَٰلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ (مائده/۸۹)

خدا شما را به سوگندهاى بیهوده‌تان مؤاخذه نمى‌کند، ولى به سوگندهایى که [از روى اراده‌] مى‌خورید [و مى‌شکنید] شما را مؤاخذه مى‌کند. و کفاره‌اش خوراک دادن به ده بینواست -از غذاهاى متوسطى که به کسان خود مى‌خورانید- یا پوشانیدن آنان یا آزاد کردن بنده‌اى. و کسى که [هیچ یک از اینها را] نیابد [باید] سه روز روزه بدارد. این است کفاره سوگندهاى شما وقتى که سوگند خوردید. و سوگندهاى خود را پاس دارید. این گونه خداوند آیات خود را براى شما بیان مى‌کند، باشد که سپاسگزارى کنید.

• سؤالات بیجا و بیهوده نپرسید، که به ضرر شما خواهد بود.

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَسْأَلُوا عَنْ أَشْیَاءَ إِنْ تُبْدَ لَکُمْ تَسُؤْکُمْ وَإِنْ تَسْأَلُوا عَنْهَا حِینَ یُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَکُمْ عَفَا اللَّهُ عَنْهَا ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ حَلِیمٌ (مائده/۱۰۱)

اى کسانى که ایمان آورده‌اید، از چیزهایى که اگر براى شما آشکار گردد شما را اندوهناک مى‌کند مپرسید. و اگر هنگامى که قرآن نازل مى‌شود، در باره آنها سؤال کنید، براى شما روشن مى‌شود. خدا از آن [پرسشهاى بیجا] گذشت، و خداوند آمرزنده بردبار است.

• بجای اینکه به اعمال دیگران بپردازید به خودتان بپردازید.

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ ۖ لَا یَضُرُّکُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ ۚ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُکُمْ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُکُمْ بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (مائده/۱۰۵)

اى کسانى که ایمان آورده‌اید، به خودتان بپردازید. هر گاه شما هدایت یافتید، آن کس که گمراه شده است به شما زیانى نمى‌رساند. بازگشت همه شما به سوى خداست. پس شما را از آنچه انجام مى‌دادید، آگاه خواهد کرد.

• در هنگام مرگ حتماً وصیت کنید و دو شاهد بگیرید.

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا شَهَادَهُ بَیْنِکُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ حِینَ الْوَصِیَّهِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِنْکُمْ أَوْ آخَرَانِ مِنْ غَیْرِکُمْ إِنْ أَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِی الْأَرْضِ فَأَصَابَتْکُمْ مُصِیبَهُ الْمَوْتِ ۚ تَحْبِسُونَهُمَا مِنْ بَعْدِ الصَّلَاهِ فَیُقْسِمَانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لَا نَشْتَرِی بِهِ ثَمَنًا وَلَوْ کَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۙ وَلَا نَکْتُمُ شَهَادَهَ اللَّهِ إِنَّا إِذًا لَمِنَ الْآثِمِینَ (مائده/۱۰۶)

اى کسانى که ایمان آورده‌اید، هنگامى که یکى از شما را [نشانه‌هاى‌] مرگ دررسید، باید از میان خود دو عادل را در موقع وصیّت، به شهادت میان خود فرا خوانید؛ یا اگر در سفر بودید و مصیبت مرگ، شما را فرا رسید [و شاهد مسلمان نبود] دو تن از غیر [همکیشان‌] خود را [به شهادت بطلبید]. و اگر [در صداقت آنان‌] شک کردید، پس از نماز، آن دو را نگاه مى‌دارید؛ پس به خدا سوگند یاد مى‌کنند که ما این [حق‌] را به هیچ قیمتى نمى‌فروشیم هر چند [پاى‌] خویشاوند [در کار] باشد، و شهادت الهى را کتمان نمى‌کنیم، که [اگر کتمان حق کنیم‌] در این صورت از گناهکاران خواهیم بود.

• اگر کسی را مسخره کنید، نتیجه‌اش گریبان شما را می‌گیرد.

وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِکَ فَحَاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُوا مِنْهُمْ مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ (انعام/۱۰)

و پیش از تو پیامبرانى به استهزا گرفته شدند. پس آنچه را ریشخند مى‌کردند گریبانگیر ریشخندکنندگان ایشان گردید.

• زندگی دنیا در مقابل زندگی آخرت، بازی و سرگرمی است.

وَمَا الْحَیَاهُ الدُّنْیَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۖ وَلَلدَّارُ الْآخِرَهُ خَیْرٌ لِلَّذِینَ یَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (انعام/۳۲)

و زندگى دنیا جز بازى و سرگرمى نیست، و قطعاً سراى بازپسین براى کسانى که پرهیزگارى مى‌کنند بهتر است. آیا نمى‌اندیشید؟

• شیطان اعمال بد را با آراستن، زیبا جلوه می‌دهد.

فَلَوْلَا إِذْ جَاءَهُمْ بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَٰکِنْ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ (انعام/۴۳)

پس چرا هنگامى که عذاب ما به آنان رسید تضرّع نکردند؟ ولى [حقیقت این است که‌] دلهایشان سخت شده، و شیطان آنچه را انجام مى‌دادند برایشان آراسته است.

• خدا شما را از هر اندوهی می‌رهاند، ولی شما برای او شریک قائل می‌شوید.

قُلِ اللَّهُ یُنَجِّیکُمْ مِنْهَا وَمِنْ کُلِّ کَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِکُونَ (انعام/۶۴)

بگو: «خداست که شما را از آن [تاریکی‌ها] و از هر اندوهى مى‌رهاند، باز شما شرک مى‌ورزید.»

• کسی که بر خدا دروغ می‌بندد از همه ستمکارتر است.

وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ کَذِبًا أَوْ قَالَ أُوحِیَ إِلَیَّ وَلَمْ یُوحَ إِلَیْهِ شَیْءٌ وَمَنْ قَالَ سَأُنْزِلُ مِثْلَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ ۗ وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الظَّالِمُونَ فِی غَمَرَاتِ الْمَوْتِ وَالْمَلَائِکَهُ بَاسِطُو أَیْدِیهِمْ أَخْرِجُوا أَنْفُسَکُمُ ۖ الْیَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا کُنْتُمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ غَیْرَ الْحَقِّ وَکُنْتُمْ عَنْ آیَاتِهِ تَسْتَکْبِرُونَ (انعام/۹۳)

و کیست ستمکارتر از آن کس که بر خدا دروغ مى‌بندد یا مى‌گوید: «به من وحى شده»، در حالى که چیزى به او وحى نشده باشد، و آن کس که مى‌گوید: «به زودى نظیر آنچه را خدا نازل کرده است نازل مى‌کنم»؟ و کاش ستمکاران را در گردابهاى مرگ مى‌دیدى که فرشتگان [به سوى آنان‌] دستهایشان را گشوده‌اند [و نهیب مى‌زنند:] «جانهایتان را بیرون دهید»؛ امروز به [سزاى‌] آنچه بناحق بر خدا دروغ مى‌بستید و در برابر آیات او تکبر مى‌کردید، به عذاب خوارکننده کیفر مى‌یابید.

• انسان حق ندارد خود را در معرض امتحان الهی قرار دهد.

وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لَئِنْ جَاءَتْهُمْ آیَهٌ لَیُؤْمِنُنَّ بِهَا ۚ قُلْ إِنَّمَا الْآیَاتُ عِنْدَ اللَّهِ ۖ وَمَا یُشْعِرُکُمْ أَنَّهَا إِذَا جَاءَتْ لَا یُؤْمِنُونَ (انعام/۱۰۹)

و با سخت‌ترین سوگندهایشان، به خدا سوگند خوردند که اگر معجزه‌اى براى آنان بیاید، حتماً بدان مى‌گروند. بگو: «معجزات، تنها در اختیار خداست.» و شما چه مى‌دانید که اگر [معجزه هم‌] بیاید باز ایمان نمى‌آورند.