این روزها هنگام عبور از بزرگراه امام‌خمینی ‌در مسیر میدان شهدا به سمت فرودگاه‌ شاهد پیدایش نهری جاری درحاشیه و امتداد بزرگراه هستیم که از روبروی درِ دانشگاه صنعتی شروع و تا سه راه حافظیه با اقتدار امتداد می‌یابد .این نهر در نگاه اول ذهن هر بیننده‌ای را به این موضوع رهنمون می‌سازدکه شاید شهرداری کرمانشاه طرحی نو درانداخته و قصد جذب گردشگران داخلی و صد البته خارجی راکرده و می‌خواهد جلوه‌ای دیگر از زیبایی‌های نهفته در بزرگراه امام خمینی را به رخ جهانیان بکشد. شاید هم نیت خنک‌کردن دل شهروندان داغ‌دیده از ویروس منحوس کرونا را دارد .هر چه باشد وظیفه مسئولین شهرداری جلب رضایت شهروندان گرامی است. از نیت خیر مسئولین محترم که بگذریم این نهر روزانه حدود شصت هزار لیتر آب شرب تصفیه شده را نه‌تنها به فنا می‌دهد بلکه گاهاً با ایجاد چالابه‌هایی در حاشیه بزرگراه‌چهره‌ای زشت و حتی خطرناک برای وسایل نقلیه عبوری ایجاد می‌کندکه ممکن است روزی‌روزگاری زندگی ما را هم به فنا دهد. ناگفته نماند، برخی رانندگان هستند که از فرصت سوء‌استفاده نموده و در حاشیه بزرگراه توقف خیلی بی‌جا می‌کنند و با ایجاد بند، در مسیر آب به امر شستشوی وسیله نقلیه خود مبادرت می‌نمایند و طبق معمول فراموششان می‌شودکه در آخرالامر بند را آب دهند و مانع از برگشت آب پشت آن بر روی جاده شوند و از خطر ایجاد نموده برای سایرین اندکی بکاهند. سؤالی که در طول مدت این سه‌ماه گذشته هنگام عبور هر روزه از کنار این نهر جاری درذهن مجاری و ساری می‌شود. این است که:١ -چرا احداث پروژهایی با این درجه اهمیت این‌قدر دیر به فکر مسئولان شهرداری‌ خطور نموده است؟ ٢-طرح جامع و تفصیلی زیبا‌سازی حاشیه این نهر به‌ویژه در محل ورودی به پردیس کشاورزی و منابع طبیعی تا چه مدت به درازا خواهد کشید؟ ٣-آیا برای آب نفوذ‌کرده به زیر بزرگراه که احتمالاً در ماه‌های پیش رو در اثر یخبندان منجر به خرابی آسفالت آن خواهد شد طرح دعوی نموده‌اند؟ و۴-اگرقصدانجام محاسبات ارزش ریالی آب به هدر رفته، محاسبات هیدرولیکی و شبیه‌سازی حرکت جریان آب نهر مذکور وحتی خشکاندن سرچشمه آن را دارند به گروه مهندسی آب دانشگاه رازی مراجعه فرمایند.

سرچشمه شاید گرفتن به بیل / چو پرشد نشاید گرفتن به پیل