سرمقاله » مقالات و یادداشت‌ها
کد خبر : 1402
یکشنبه - ۱۸ خرداد ۱۳۹۹ - ۰۱:۰۸

درکیستی مخاطبان و چیستی محتوای نامه فرهنگ

با سلام به محضر اساتید ارجمند، همکاران گرامی و دانشجویان پرشور و با شعور و همچنین عرض سلام و ادب به محضر همه همشهریان گرامی، خاصه پیشگامانی که در گوشه گوشه این شهر و استان کهن، در اعتلای فرهنگ عمومی از نام و نان خود گذشته‌اند.
بسیار خرسندیم اگرچه هنوز یک ماه از عمر «نامه فرهنگ رازی» نگذشته است اما اسباب حسن توجه شما سروران گرامی را فراهم نموده و سند آن، استقبال قابل توجه در فضای مطبوعاتی و مجازی استان از نشریه الکترونیکی مزبور می‌باشد و بسیار امیدواریم که با همت مضاعف و حمایت بیش از پیش همه فرهنگ‌دوستان، هر روز، قد برافراشتن این نهال و نهایتاً ثمره گوارایش را شاهد باشیم. در عین حال قابل ذکر است از سوی اکثر سروران گرامی سؤالات مشابه ای در کیستی مخاطبان و چیستی محتوای نشریه واصل گردیده که در واقع توضیح و پاسخ به آنها می‌تواند به کیفیت معنا کردن مسئله و سبک نگارش شما عزیزان در ارسال مطلب کمک کند لذا:
۱) فرض بر این است که کل جامعه دانشگاهی اعم از دانشگاه رازی و سایر دانشگاههای استان و نیز همه عوامل دست‌اندر کار آن اعم از اساتید محترم، همکاران گرامی و دانشجویان عزیز و نیز همه افرادی که در مسئله‌شناسی فرهنگی و پاسخ به آن‌ها از قرابت، هم‌زبانی و همدلی برخوردار هستند مخاطبین اصلی این نشریه باشند. بدیهی است در این زمینه خادمین در حوزه فرهنگ، خاصه اصحاب رسانه مطبوعاتی و غیره، بزرگترین حامی «نامه فرهنگ رازی» در نشر محتوای آن محسوب می‌شوند آنچنان که در اولین انتشار مطالب آن به احسن وجه عمل کردند و در همین جا سپاسگزار قدر و همت آنان هستیم.
۲) به جهت محتوایی، بی‌تردید در مسئله‌شناسی فرهنگی و پاسخ به آن محصور خواهیم ماند و قصد نشریه بر آن است تا دور از هیاهوهای گذرا ، به آینده‌ای بیاندیشیم که در آن یکایک شهروندان عزیز از بودن در کنار همدیگر احساس خرسندی متقابل داشته باشند و خود را در سرنوشت هم مؤثر بدانند، نیز اینکه همه نهادهای دولتی و مردمی نسبت به همدیگر و نیز افراد جامعه نسبت به نهادها به چنین حس مشترکی برسند.

۳) به جهت قصد و نیت جدی تر «نامه فرهنگ رازی» که از سوی دانشگاهیان رازی تولید می‌شود باید اعتراف نمود  این نشریه در پی برداشتن دیواری است که سالیان سال، میان دانشگاه و جامعه حائل شده و آثار مشهود فرهنگی آن در لابلای اوراق گرد و خاک گرفته‌ی پایان‌نامه‌ها و یا در بهترین حالت آن در جزوه‌ها ومقالات مربوطه اسیر شده‌اند که کمتر توفیق یافته‌اند گرهی از گره‌های کور و روشن فرهنگی همشهریان و هم‌استانی‌هایمان بگشایند. لذا با مخاطب قرار دادن لایه‌های میانی جامعه تلاش می‌شود یاوران خود را در انکشاف این دغدغه بیابیم و با عمومی کردن آن اولاً به خوانش «چیستی وضعیت» و ثانیاً به «چه باید کرد آن؟» و ثالثاً به ترغیب و تشویق عمومی در ورود مسئولانه و مجاهدانه به حل مسئله مدد برسانیم. در پایان درخواست می‌‌کنیم از ارسال مطالب خود دریغ نفرمایید که قطعاً گردانندگان نشریه را در تداوم راه خود دلگرم می‌نماید.