میرزا حبیب‌الله متخلص به قاآنی که پدرش میرزا محمدعلی گلشن کرمانشاهی کە از طایفه زنگنه کرد بود، در هفت سالگی به مکتب رفت و یازده ساله بود که پدرش را از دست داد در عین فقر و تنگدستی از ادامه تحصیل باز نایستاد و چندی در اصفهان به تحصیل ریاضی و معارف گذراند و بعد به شیراز بازگشت و به تدریس عروض و شرح دیوان خاقانی و انوری پرداخت تا آنکه در سال ۱۲۳۹ شاهزاده حسنعلی‌میرزا، شجاع‌السلطنه، فرزند فتحعلی‌شاه به شیراز آمد و او را مورد لطف و مهربانی قرار داد.

قاآنی در ادبیات عرب و فارسی مهارت پیدا کرد و به حکمت نیز علاقه سرشاری داشت و می‌توان گفت شهرت شاعری او لطمه به شهرت او به عنوان یک حکیم دانشمند زده‌ است. وی را در حکمت، هم پایه‌ی ملاصدرا و حاج ملاهادی سبزواری و در شرعیات هم پایه مرتضی انصاری شمرده‌اند. از این رو فتحعلی‌شاه او را «مجتهدالشعراء» لقب داد.

 وی در سال ۱۲۳۳.ه از دنیا رفت و در شهر ری در جوار مزار شیخ ابوالفتوح رازی به خاک سپرده شد.

‌‌‌‍

درود و صلوات خدا به روح پاکشان